REINSFELD 21-8 T/M 4-9-2016

Zondag 21 augustus

Weer een nacht overgeslagen. Voor de derde weekend achtereen buikloop. Ik ga even na wat het kan zijn geweest: zondag nassi van de Chinees, maandag ziek. Vrijdag bij chinees mie gegeten, zaterdag buikloop. Zaterdag erop pasta gekookt: ’s avonds en ’s nachts buikloop. Omdat dat de enigste dagen zijn, dat ik pasta/rijst gegeten heb, zal het dat zijn (?)

Maar goed, ik kan zondag op tijd opstaan. Kopje koffie en een broodje eten, alle spullen in de auto zetten en even voor achten zitten we in de auto.

We rijden deze keer een andere route om te kijken of dat met de caravan te doen is. Nu dus via Haps, Venlo, Mönchengladbach, de A61 volgen tot de A1 aangegeven staat. We hebben geen oponthoud, tot de A1 wordt onderbroken. De tomtom doet rare dingen en we komen door hele kleine plaatsjes.  Uiteindelijk komen we er wel uit, maar dat stukje moeten we op de terugweg mijden, te steil en te bochtig.

Als we 60 km van de eindbestemming af zijn, krijg ik een berichtje van Edwin, of het al opschiet. Nou, een goed halfuurtje nog, en dat klopt. Om 11:45 uur zijn we er.

De receptioniste kent ons nog en we krijgen een muntje om de poort te openen. Als we de eenrichtingsroute nemen, zien we al veel lege plekken. Eenmaal op rondje 25 is het toch aardig bezet, veel Nederlanders. Sommigen zijn op doorreis, anderen blijven nog een weekje.

Edwin en Lenneke hebben al veel ingepakt, de auto zit aardig vol. De koffie met een lekkere koek staan klaar. Fleur is ons tegemoet gelopen en vertelt vanalles. We eten gezamenlijk een broodje en Edwin wil de auto verzetten, om de rest in te pakken. Ja, dat had je gedacht, de auto geeft geen kik en een melding van fout in de remblokken. Herman pakt zijn remkabels en sluit deze aan. Niets. Er komen meer mannen kijken, boekjes worden nageplozen, Ben wordt gebeld, daarna nog een monteur. Deze vertelt, dat het aan koperverbindingen kan liggen en dat de –polen aan het startblok moeten worden gezet. De startkabel van Herman heeft te weinig koper dus wordt er een andere getoverd. Maar nog steeds geen kik. Besloten wordt, om dan de accu even los te koppelen, en opnieuw aan te sluiten. Ja hoor, ’t lupt. Maar…. De autoradio doet nu niets meer, want er moet een code van 4 cijfers ingegeven worden en die is nergens te vinden. Maar in ieder geval kunnen ze thuiskomen. Van het etentje aan het water bij Koblenz zien ze maar even af. Even zet Edwin nog de auto af, en meteen start het weer. Gelukkig. Om 15:00 uur vertrekken ze.

Wij gaan ook onze bagage op z’n plek leggen en het bed opmaken.

’s Avonds gaan we bij Kuhl eten. De vorige keer was de Allgaüer Schnitzel zo lekker, dat Herman het ook neemt. Het wordt er steeds drukker, want vanavond is alleen dit restaurant open. De schnitzel is in trek, want het wordt veel gevraagd. Als we uitgegeten zijn, lopen we even rond. Bij Jägershof hebben ze niet, wat ons zint, dus dat wordt het de volgende keer niet. Ik maak wat foto’s van de locomotief, die we al de vorige keer gezien hebben en lopen dan achter het restaurant door naar de Eisenbahn-eventbahnhof. Prachtig bewaard gebleven treinstation met bijbehoren. Daarnaast is een speeltuin in de vorm van tipi’s en een ramp voor scaters.

We dobbelen nog wat en liggen voor 22:00 uur op bed.