Coburg, 4 augustus 2015

Dinsdag 4 augustus 2015. Om 08:30 uur branden we ons bed uit, zo warm.

We staan op een goede, schaduwrijke, plaats. Maar het wordt vandaag zo warm, dat elke zonnestraal, welke toch de caravan bereikt, al brandt.

De bakker komt voor ons te vroeg, tussen 08:00-08:15 uur, dus dan maar broodjes halen. Dat is nog geen kilometer weg, maar wel steil omhoog fietsen!

We willen vandaag naar Coburg, waar het deze week Volksfest Vogelschieβen is. Het blijkt een hele grote kermis te zijn met daarachter een hele grote biertent, waar elke dag iets anders te doen is. We zijn er rond 12:00 uur, maar de happening is pas op 16:00 uur, een rondgang in klederdracht. We lopen wat rond en zien mooie gebouwen, maar het wordt zo warm, dat we dit niet afwachten.

Het waait inmiddels stevig, en overal op de camping worden de stormbanden aan de tenten gezet, bij ons dus aan de luifel. Het lucht wel lekker op, maar buiten koken lukt vandaag niet en in de caravan is het nog steeds te heet. Dus maar naar Wiegler. Als we erheen lopen regent het iets, maar op de terugweg is de zon iets terug. Het waait lekker, maar regen komt er niet.

Aan het drukke gedoe aan de overzijde begreep ik al, dat er vanavond een bbq op de planning staat. Twee mannen gaan boodschappen doen en van links en rechts wordt geroepen wat er mee moet: zoveel worst, zoveel brood, sauzen, lappen vlees enz. Dat wordt nog wat.

Het blijkt wel als we terugkomen. De mami vraagt aan me of ik ook wat wil, er is genoeg over. Ik bedank vriendelijk, we hebben net gegeten. Ik zeg dat er morgen weer een dag komt. Papi is het daarmee eens en mami gaat morgen een vleessalade maken, zoals vroeger.

Ik heb trouwens gisteren  iets vreems gezien: mami draagt iedere dag dezelfde lange jurk met splitten aan de zijkant. Ik kijk net haar kant op als ik haar zie Pinkeln, rok omhoog houdend doet ze het gewoon, ondergoed draagt ze niet. Zomaar, gewoon in het openbaar, onder de luifel, zonder gene.