Carmina Burana in Breda

Vandaag dan toch de uitvoering van het Te Deum van Bruckner en de Carmina Burana. Wij mogen om 13:00 uur daar zijn, maar omdat PSV het kampioensfeest vandaag viert vertrekken wij eerder en komen toch wel eerder aan. Dat geeft niets, want we kunnen gewoon naar binnen via de artiesteningang. Tijd zat om foto's en filmpjes te maken.

Het is al een drukte van belang, want kinderkoor "De Oosterhoutse Nachtegalen" hebben al een geluidstest gehad, en worden nu gekleed en geschminkt.   

Er wordt geoefend met het in rijen netjes opkomen, maar als het zover is, zijn de voordoeken naar beneden, dus het maakt niet uit hoe we opkomen. Natuurlijk heeft iedere groep zijn eigen geluidstest (zie filmpjes)

 de bediening van de orkestbak

  op het grote scherm achter ons wordt reklame geprojecteerd.

Wij staan opgesteld op prakken, maar niet in een ideale setting. De mannen staan gescheiden van de vrouwen. Bij de vrouwen staan de 1e alten op de voorste rij links opgesteld, daarna de 2e alten. De tweede sopranen op een lange rij op de derde rij en alle eerste sopranen op een lange rij op de laatste rij. Bij de mannen is dit net zo, in een lange rij naast elkaar.  Dit zorgt ervoor, dat je geen steun aan elkaar hebt, de mannen niet hoort en je eigen stemsoort bijna niet te horen is.

Bovendien staan de prakken veel te ver naar achteren, zodat we uit alle macht moeten zingen. Ze hadden, zeker bij het Te Deum, zeker vijf meter meer naar voren kunnen staan.  Hier staat dus een hele hooiwagen tussen. Als we staan opgesteld, komt Lex naar me toe en vraagt me om extra hard te zingen. Niet raar natuurlijk, we staan een eind weg....

We moeten al op de prakken staan, als het orkest zijn stuk speelt van een kwartier. Daarna het hele Te Deum staan. Gelukkig kunnen we een kwartiertje zitten, maar mijn knie protesteert al flink, dat wordt nog wat, want:

Bij de Carmina Burana is ook geen mogelijkheid te zitten, dus als de mannen en de solisten en kinderkoor hun stukken zingen, staan de vrouwen erbij te kijken. Bankjes, zoals wel gebruikelijk bij Viva la Musica, waren hier een uitkomst geweest.

Gelukkig is het muzikaal heel goed gegaan en krijgen we een staande ovatie, wat aanhoudt. Lex besluit dan ook een toegift te doen, en kiest voor een stuk, waarbij iedereen meezingt (koor, solisten en kinderkoor), Tempus est. Als hij dat nou even doorgegeven had..... Dus pas bij o, o, o virgines zet ik in. De rest moet zijn tekst nog zoeken, want deze kunnen het niet uit het hoofd. Hierna nogmaals het O Fortuna. Het publiek gaat tevreden naar huis cq foyer.

We drinken nog wat in de foyer en horen daar, dat de concertreis volgend jaar naar Frankrijk, de Provence gaat. Daarvandaan zijn ook mensen komen luisteren.

Wij eten wat bij de Oude Smidse in Oirschot en praten nog wat na.